از دره مخوف یوسف‌آباد و قلعه چهاردرش چه می‌دانید؟ | قدم‌به‌قدم از زندان قزل‌قلعه تا تپه ندید
تاریخ انتشار: ۳ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۱۳۱۸۵
میرزا یوسف آشتیانی، ملقب به مستوفی‌الممالک، چنان که از کتاب‌های تاریخی برمی‌آید، دست‌به‌خیر بوده است. می‌گویند در دوران قحطی در ایران، بخش زیادی از املاک پدری‌اش را فروخت و کارگران زیادی را به‌کار گرفت تا باغ‌هایی برایش بسازند. ساخت باغ‌ها تا پایان قحطی طول کشید و به این ترتیب هم کارگران نانی برای خوردن داشتند و هم تهران صاحب محله‌ای و پردار و درخت به نام یوسف‌آباد شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
جمشید رحمانی‌پناه، ساکن قدیمی یوسف‌آباد، در آستانه ٧٠سالگی، به قول خودش، قباله‌کهنه این محله پرطرفدار بین پایتخت‌نشینان است. خانواده‌اش از صد سال پیش ساکن اینجاست. تهران قدیم و به‌ویژه یوسف‌آباد را به‌خوبی می‌شناسد، آن هم به‌واسطه علاقه و مطالعات فراوانش در این حوزه. یوسف‌آباد را با تپه‌های فراوان و درختان گیلاس و توتش به یاد دارد، آنجا که می‌گوید بخشی از خاطراتش در این باغ‌ها و بازی‌های کودکی‌اش در این تپه‌ها که گاه ارتفاع‌شان تا ٢٠ متر هم می‌رسیده رقم خورده است.
رحمانی‌پناه همه‌جا با لذت از محله قدیمش یاد می‌کند، حتی زمانی که بخواهد از خانه‌های ٦٠ سال پیش بگوید که گلی بوده با سقف‌هایی از تیرچوبی و حصیر، یا ناامنی و ترسناکی جایی به نام «تپه ندید»، همان خیابان جهان‌آرای امروز خودمان: «یوسف‌آباد یا تپه ماهور، همه‌اش تپه بود و باغ. خیابانی به نام جهان‌آرا اصلا وجود نداشت. دره‌ای بود مخوف، ترسناک و خاکی که به آن تپه ندید می‌گفتند. جنوب این دره هم زندان قزل‌قلعه بود. از سال ١٣٤٤ یوسف‌آباد با رونق ساخت‌وساز شد یوسف‌آبادی که امروز می‌بینید. باغ‌ها یکی‌یکی از بین رفت و خانه و آپارتمان جای آن سبز شد. »
قلعه یوسف‌آباد ٤ در داشت و روی هرکدام هم دژبانی که وظیفه‌اش نظارت بر ورود و خروج مردم بود. روزها ساکنان که همه کشاورز بودند از قلعه بیرون می‌رفتند برای کشاورزی و شب‌ها به قلعه برمی‌گشتند. رحمانی‌پناه می‌گوید: «هم قنات داشتیم، هم آسیاب، هم کاروانسرا. مرحوم عجایبی، از خیران محله، یک آسیاب وقف محله کرده بود. فرزندانش آسیاب آبی ١۵٠ساله‌شان را به‌عنوان یک ظرفیت گردشگری هنوز حفظ کرده‌اند. کشاورزان از اراضی طرشت و جاهای دیگر گندم‌های‌شان را برای آسیاب با مال می‌آوردند، شب‌ها در کاروانسرای سراستخر در انتهای یوسف‌آباد اتراق می‌کردند، کارشان که تمام می‌شد صبح به خانه‌های‌شان بر می‌گشتند. آب هم در قنات جاری بود. آب را میراب می‌آورد و آب انبارها را پر می‌کرد. هر کسی در خانه‌اش یک حوض داشت و تلمبه دستی . کسانی که خیلی وضع‌شان بهتر بود پمپ برقی داشتند.»
رحمانی‌پناه می‌گوید: «اصلا چیزی به نام برق وجود نداشت. برق ٢٠-۳۰ خانوار اینجا از بیمارستان ۵٠١ ارتش تامین می‌شد. به این صورت که ساعت ٤ یا ۵ بعد از ظهر که هوا تاریک می‌شد سرباز بیمارستان برق را روشن می‌کرد و چون سیستم تولید برق گازوئیلی بود، یک ساعت بعد که گازوئیل تمام می‌شد، دیگر برق نداشتیم. همه در خانه‌ها چراغ پیریموس و گردسوز داشتند.
رحمانی‌پناه از زمستان‌های پربرف آن سال‌ها هم می‌گوید، زمانی که ٦ سال بیشتر نداشت و ارتفاع برف به بالاتر از قدوقامتش می‌رسید و مردم برای رفت‌وآمد ناچار بودند از میان‌برف تونل باز کنند. خاطره‌ای هم از آن روزها به یاد می‌آورد: «در هر خانه‌ای یک کرسی بود که با زغال گرم می‌شد. من هم بچه بودم و زیر کرسی خوابیده بودم که دچار گازگرفتگی شدم و بیهوش و حال. ماشین هم که نبود؛ مرحوم پدرم هر طور شده مرا به بیمارستان ۵۰۱ رساند و نجات پیدا کردم.»
رحمانی‌پناه می‌گوید: «حالا باید سراغ یوسف‌آباد و درختان بسیار و باغ‌های سرسبزش را از کتاب‌ها گرفت.»
کد خبر 736145 برچسب‌ها برف محله همشهری آنلاین پهلوی زمستان شهرداری گیاهان و درختان مناطق شهری شهر بیماری - بیمارستان هویت شهری همشهری محله باغ و باغبانی تاریخ عمومی ایرانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: تهران برف محله همشهری آنلاین پهلوی زمستان شهرداری گیاهان و درختان مناطق شهری شهر بیماری بیمارستان هویت شهری همشهری محله باغ و باغبانی تاریخ عمومی ایران رحمانی پناه یوسف آباد تپه ندید باغ ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۱۳۱۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوری: داور دو پنالتی ملوان را ندید
به گزارش ورزش سه، محمد نوری مربی تیم ملوان پس از پیروزی مقابل سایپا در نسبت خبری حاضر شد و گفت: اول از همه از هواداران تشکر می‌کنم که سنگ تمام گذاشتند و ۱۲۰ دقیقه تشویق کردند. مرسی که این فصل همراه ما بودند. ما همیشه در اینجا برای پیروزی می‌رویم. حاج مهدی تارتار بعد از بازی کمر درد داشت و عذرخواهی کرد.
او ادامه داد: در جام حذفی شرایط فرق می‌کند و دیدید که پرسپولیس و استقلال حذف شدند. تیم‌ها میآیند شگفتی درست کنند و ما هم تمرکز داریم. ۴-۵ بازیکن شانزده ساله بازی دادیم. سعی کردیم از محصولات آکادمی استفاده کنیم. بازی کاملا یک طرفه بود و بالای ۵ موقعیت داشتند. دست تک تکشان درد نکند که گذاشتند به حقمان برسیم. روی اشتباه خودمان گل خوردیم و انشاالله بتوانیم در این مسیر ادامه بدهیم.
این جام را می‌خواهیم به دست آوریم و شرایط خوبی در لیگ کسب کنیم. ما سعی داریم درباره داوری صحبت نکنیم اما ۲ بازی است که وضعیت خوبی ندارد و این بازی هم فکر می‌کنم ۲ صحنه پنالتی را ندید که فکر می‌کنم زاویه‌اش بد بوده. وقتی داخل و خارج خانه وضعیت داوری به یک شکل باشد، خوب نیست و می‌خواهیم برای بازی‌های جام حذفی از داوران باتجربه استفاده شود تا حرف و حدیثی باقی نماند.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»